Engelli örgütleri, yıllarca kapsamlı bir yasa çıkartılması için mücadele ettiler. Ancak Mecliste bulunan bütün siyasi partiler bir yasa çıkartmak yerine, çeşitli yasa maddeleri içerisine engellilerle ilgili konuları sıkıştırmayı yeğlediler. 2005 yılındaysa AKP hükümeti bir yasa çıkartarak, çıkarmış olduğu bu yasayı yönetmeliklere bağladı. Böylece yasanın uygulanırlığı da, imkânsızlaştı. Çünkü yönetmelikler, sık sık değiştiği ve birçok kurum-kuruluş eski yönetmeliklerine bağlı kaldıkları için, yasanın geçerliliği büyük ölçüde imkânsızlaştı.
Seçim sürecine girilmesiyle birlikte, engelliler yeniden hatırlanıp, engellilerle ilgili yasa tasarıları tekrardan gündeme gelmeye başladı. AKP hükümetinin, torba yasa diye bilinen yasa paketi içerisinde, engellilerle ilgili yeni bir yasa tasarısını meclise getireceği söylenmektedir. Bu tasarıyla ilgili engelli örgütleri harekete geçerek, taleplerini ilgili yerlere götürmüşlerse de, ancak olumlu bir sonuç elde edememişlerdir. Mali hükümlülükler konusunda problemler olduğu öğrenilmiştir. AKP hükümetinin, torba yasa içerisinde yer alan yeni yasa tasarısı neleri getirir bilemeyiz. Ancak şunu çok iyi biliriz ki, geçmiş geleceğin teminatıdır.
Öte yandan ana muhalefet partisi CHP bir milletvekilinin konuyla ilgili bir yasa taslağı hazırladığı ve parlamentoya getireceği kamuoyuna yansımıştır. Bu tasarıyla da, sosyal hizmetler yasasında değişiklik yapılması, engellilerin gelir durumuna bakılmaksızın, bakım hizmeti almaları öngörülmektedir. Bu da bir yasak savuculuktur. Engellilerle ilgili “Bizde bir şeyler söylüyoruz”dan ileri gidemeyen bir anlayışın ürünüdür. Konuyu sadece bakım hizmetiyle sınırlamak, engelli sorunlarını bilmemek anlamına gelmektedir. Çünkü bugün engellilerin sorunu, sadece bakım hizmeti almak değildir. Bakım hizmet, kendisini sosyal devlet diye lanse eden bir devletin koşulsuz yapması gereken bir şeydir. Bakım hizmeti gibi ayrıntılı sorunlar; ana madde içerisinde yer almalıdır. Anlaşılan o dur ki, seçim çalışmaları içerisinde, engelli oylarına da, ihtiyaç vardır.
Halbuki engellilerin en büyük sorunları, bugün için eğitim, istihdam, rehabilitasyon gibi en temel ihtiyaçlardır. Bu sorunları halledilemediği süre içerisinde, engelliler için yapıldığı söylenen bütün argümanlar, bir seçim yatırımı olmaktan öteye geçemeyecektir. Çünkü kesin olmayan verilere göre, ülkede 10 milyonu aşkın engellinin yaşadığı bilinmektedir. Bu rakamın yüzde 10’u bile sokağa çıkmış değildir.
